10 Lira

20 lira kadar beklentiyi karşılamayan,5 lira kadar insanı panikletmeyendir 10 lira.Daha alışveriş yapmayı bilmeyecek kadar küçük 7-8 bilemedin 9 yaşlarındayken annemin bana verip ne istersen al dediği paradır. Bizde abur cubur aylık alıvşverişte alınırdı ağzına kadar dolu iki poşet... o yüzden bu para elime verildiğinde çoktan yiyerek bitirdiklerimden ya da annemlerin almadığından almaya çalışırdım.Bir sürü çikolata,yoğurt,kek...Aynısını sömestr tatilinde anneannemde yapardı.Bir ik güne bir 10 lira verip git marketten istediğin bir şeyler al yavrum diye yollardı. Yine anneannemlerdeyiz aklıma geldi bir an o anılar. Şimdi dışarıya her çıkışımda farketmeden en az on mislini harcıyorum da yeri geliyor bu kadar mutlu olmuyor insan. Beklentiler arttıkça ters oranda mutluluk azalıyor sanki çok garip. Oysa mutluluk hep küçük şeylerde. Annemin sevdiğim tatlıyı yapması, babamın verdiği bir defter,saç boyamak,oje almak,fotoğrafta güzel çıkmak kadar basit en çokta bedavadan güzel söz ve sarılma da mutluluk. Büyük şeylere hiç büyük sevinçle tepki vermem neredeyse. Basit,küçük şeylere günlerce sevinirim bakıp bakıp dururum o şeye,kendime,öyle bir enerji dolarım ki etraftaki ailem ve sevdiklerimi de etkilerim bu mutluluk ve enerjiyle :)) Son dönemlerde en çok sevindiğim şey saçımı boyamak oldu. İstediğim,sevdiğim bir renge boyadık saçımı annemle,şaka gibi resmen hayat kalitem arttı. Gelip gidip kendime bakıyorum,fotoğraf çekiyorum hep gülme,sevinme halindeyim annemler de çok gülüyor,mutlu oluyor bu halime.Bugün annesinin prensesinin bir yazısını okudum şükretmekle ilgili. Çok haklı gerçekten şükretmek için onca şey varken bu sorunları bu kadar kafaya takmasak keşke..

Sizi son zamanlarda en mutlu eden şey neydi? Hadi düşünün yorumları bekliyorum :))

Blogtaki bütün yazılar kendi düşüncelerim,yorumlarım ve izlenimlerimdir hiçbiri izinsiz kullanılamaz,kopyalanamaz.